سهرابستان : چه کسی فکر می کرد که ولایت فقیه مدعی جانشینی خدا بر روی زمین، برعکس خداوند که جان و هستی و حیات می دهد، برای چند صباح بقای بیشتر، به چوبه های دار و جان ستاندن پناه ببرد؟
ولایت فقیه چند سالی است که چوبه های دار را به خیابانهای شهر آورده تا از مردمی که مظنون به سرپیچی بودند زهر چشم بگیرد، ولی آیا نتیجه ای هم گرفت؟
ویدنویی که دنیا را تکان داد و همگان را متقاعد نمود که موج آزادیخواهی مردم ایران غیرقابل سرکوب است را خوب است یکبار هم نشان مقام عظمی بدهند تا اگر درک و فهمی هنوز باقی است، دریابد که از این پس، خون ریختن و جان ستاندن، فقط اراده مردم ایران را برای برچیدن بساط ظلم مستحکم تر می کند. در این صحنه بی نظیر زدوخورد مردم در روز عاشورا، سربازان یزید با بیشرمی تمام و لگدمال کردن حرمت عاشورا، با شلیک مستقیم به سر مردم، چهار جمجمه را متلاشی می کنند، یکی پس از دیگری، و جمعیت بجای اینکه بترسد و فرار کند، خشمگینانه تر به جنایتکاران یورش برده و با نبرد نابرابر سنگ با اسلحه، این مزدوران و آدمکشان حقیر را درهم شکسته و بزانو در می آورند. این صحنه فقط در یک نقطه از تهران نبوده، هر جایی که دست خبیثی از آستین اراذل بیت رهبری بیرون آمد و با گلوله، یک ایرانی را بخاک افکند، مردم بجای دویدن در جهت مخالف، بسمت اسلحه بدست قاتل دویدند.
چنین مردمی را می خواهید با چوبه های دار بترسانید؟ مردمی که مشتاقانه بسوی مرگ می شتابند؟
در این 6 ماه کم کشتید؟ کم اسیر گرفتید و کم شکنجه و تجاوز کردید؟ کم آزادیخواهان را با پیژاما و دمپائی به نیت تحقیر به بیدادگاه کشاندید؟ نتیجه اینهمه ارعاب و خشونت را ندیدید؟
شش ماه پیش مردم را خس و خاشاک نامیدید و امروز آنها را گوساله خطاب می کنید، فردا لابد می خواهید فحش رکیک ناموسی به آنها بدهید؟
روزهای اول انگلیس و آمریکا را تحریک کننده مردم خواندید و امروز مرجع تقلید عزل می کنید و مسجد پلمپ می کنید، فردا لابد خداوند را عامل تحریک مردم دانسته و حکم به محکومیتش می خواهید بدهید؟
چه شده که همه چهره های کریه و اشخاص پلید باقیمانده در خیمه پوسیده ولایت فقیه فقط از اعدام و چوبه دار و جوخه مرگ فریاد می کنند؟ اینهمه وحشت برای چیست؟
مردم سبز ایران که هنوز، تا امروز، دست به خشونت نبرده اند، نیازی به آن ندیده اند، شما و حکومتتان و همه قداره بندانتان را در این حد و اندازه ندیده اند که دست به خشونت بشوند. ولی فکر می کنید در دنیایی که از فرمول کوکتل مولوتف تا طرز ساختن هر گونه بمبی در اینترنت در دسترس همگان است، اگر این مردم مجبور شوند خشونت را با خشونت جواب بدهند، نیروهای بی روحیه و فاقد انگیزه شما می تواند پاسخ ارتش میلیونی سبزها را بدهد؟
ما به همه دنیا نشان داده ایم که جز مبارزه مدنی و عاری از خشونت، راه دیگری را نخواهیم رفت و همین راه را نیز برای رسیدن به پیروزی کافی می دانیم، ولی بنفع خودتان است که چوبه دار به رخ مردم نکشید.
در انقلاب 57 نیز اوایل، شعار مردم این بود که شاه باید سلطنت کند نه حکومت، و چنانچه آن رژیم به این خواست حداقلی مردم تن می داد، شاید امروز هم هنوز پابرجا بود، اما آنها راضی به کوچکترین نرمشی نشدند و به اسلحه هایشان نازیدند، اما در برابر جنگ مسلحانه مردم، سه روز بیشتر دوام نیاوردند.
میرحسین عزیز ما با بزرگواری خاص ایرانیان، مطالباتی حداقلی را طرح کرده که شاید پذیرش آن، حکومت و عواملش را از سرنوشتی تلخ برهاند. گرچه همگان بر این باورند که حکومت آنچنان شعورش را باخته که توان درک حقایق را از دست داده است. دلیلش هم همین سردادن آوای شوم اعدام و اعدام و اعدام است.
اگر به روزهای قبل از عاشورا بازگردید خواهید دید که همه گفته ها و نوشته های سبزها، بر پرهیز از خشونت در روز عاشورا و عدم درگیری با سرکوبگران بود، ولی همه این نوشته ها و گفته ها نتوانست مانع از انفجار خشم مردم شود. آنجا که شما حرمت شکستید و گلوله پرتاب کردید و سینه شکافتید و خون ریختید، انفجار احساسات مردم تابع هیچ نوشته و گفته ای نبود.
جنبش سبز با تمام توان، خود را برای دهه فجر و حضور میلیونی در رفراندم مردمی 22 بهمن آماده می کند و هر عمل جنایتکارانه ای هم که تا آن روز موعود از شما سر بزند، هر تعدادی را هم دستگیر و اعدام کنید، دریای خروشان مردم خواهد آمد، باز هم با توصیه های مؤکد بر پرهیز از عدم خشونت و درگیری، ولی فکر می کنید چنانچه در روز 22 بهمن مرتکب حماقتی شوید، خشم مقدس مردم را کسی می تواند مهار کند؟ آیا در این اندیشه هستید که اگر زره پوشهای چینی و تیربارهای روسی را بر علیه مردم بکار ببندید و خونریزی و بیرحمی کنید، مردم برایتان کف خواهند زد و به خانه هایشان خواهند رفت؟
اختلاف جنبش سبز با حکومت در این است که جنبش سبز، نارضایتی و عصبانیت در حال انفجار جامعه را تشخیص داده و بدلیل میهن پرستی و انساندوستی، تلاش نموده تا این خشم ویرانگر را در مسیری مدنی و صلح آمیز هدایت نماید و از خونریزی و خسارات غیرقابل تصور انسانی و مادی جلوگیری نماید، ولی حکومت در هر مرحله تلاش نموده تا این خشم عظیم را تحریک نموده و با سرکوب آن، نابودش نماید. جنبش سبز پتانسیلی که می توانست ویرانگر باشد را با مدنی ترین روشها بپای صندوقهای رأی هدایت کرد، ولی حکومت آرای مردم را دور ریخت و آرای تقلبی خود را بجای آن خواند، جنبش سبز مردم را به راهپیمائی سکوت فراخواند، ولی مقام ولایت فقیه در خطبه های نماز جمعه به آنان اعلام جنگ نمود. جنبش سبز مردم را به نماز جمعه کشانید، ولی حکومت هاشمی را از امامت جمعه حذف کرد، جنبش سبز خواستار تجمعاتی آرام در روز قدس و 13 آبان و 16 آذر شد، ولی حکومت با خشونت و وحشیگری مقابله کرد. و در سرنوشت سازترین فراز این مبارزه مدنی، مردم ایران تصمیم گرفتند تا در روز مقدس و محترم عاشورا، در پناه امام حسینی که حکومت سنگ ایشان را به سینه می زند، و در امان ماه حرامی که به حکم صریح قرآن هر گونه خشونت و خونریزی در آن حرام است، مسالمت آمیز و متمدنانه به خیابانها آمده و ابراز نظر کنند، ولی با جانیانی مواجه شدند که حرمت ماه حرام و حکم قرآن، و احترام عاشورا و امام حسین را زیر پا گذاشته و به رویشان آتش گشودند و ترور کردند و با ماشین از روی مردم رد شدند.
جنبش سبز، در تاریخ این سرزمین، روسفید و با افتخار خواهد درخشید که در برابر همه بی رحمی ها و سرکوبها و خونریزی ها، همچنان بر پرهیز از خشونت و مبارزه مسالمت آمیز پافشاری نمود، و در مقابل، حکومت فعلی، سیاهترین جایگاه را در تاریخ بخود اختصاص خواهد داد که در مقابل اینهمه انسانیت، فقط به جنایت و سرکوب و شکنجه و چوبه دار متوسل شده است.
هر چه خشونت و وحشیگری را شدت ببخشید، به همان میزان خشم مردم در 22 بهمن افزونتر و شدیدتر خواهد بود اما چنانچه عقلانیتی باقی مانده باشد، می توانید برای اثبات ادعایتان که می فرمائید معترضین عده قلیلی هستند، به مردم اجازه راهپیمائی مسالمت آمیز داده و همه خبرنگاران دنیا را هم دعوت کنید تا از این عده قلیل خبر تهیه کنند، شما هم سرافراز خواهید شد که عده مخالفین ناچیز و کم مقدار است. اگر دادن مجوز برای راهپیمائی را مساوی با حضور حداقل 5 میلیون نفر در خیابانها، آنهم فقط در تهران می دانید، کمی به مغزتان فشار بیاورید، چگونه می خواهید این میلیونها معترض را سرکوب و مرعوب نمائید؟
محاسبه واقع بینانه نشان می دهد که در یک راهپیمائی مجاز که امنیت آن توسط حکومت تضمین شده باشد، حداقل 40 میلیون نفر در سراسر کشور در اعتراض به رفتارهای حکومت به خیابانها خواهند آمد. شما با 40 میلیون ناراضی باز هم امید به ادامه حکومتتان دارید؟ و از جنبش سبز می خواهید تا با چنین دریایی از پشتوانه مردمی، در مقابل دیکتاتوری و استبداد سر تسلیم فرود آورد؟
ولایت فقیه چند سالی است که چوبه های دار را به خیابانهای شهر آورده تا از مردمی که مظنون به سرپیچی بودند زهر چشم بگیرد، ولی آیا نتیجه ای هم گرفت؟
ویدنویی که دنیا را تکان داد و همگان را متقاعد نمود که موج آزادیخواهی مردم ایران غیرقابل سرکوب است را خوب است یکبار هم نشان مقام عظمی بدهند تا اگر درک و فهمی هنوز باقی است، دریابد که از این پس، خون ریختن و جان ستاندن، فقط اراده مردم ایران را برای برچیدن بساط ظلم مستحکم تر می کند. در این صحنه بی نظیر زدوخورد مردم در روز عاشورا، سربازان یزید با بیشرمی تمام و لگدمال کردن حرمت عاشورا، با شلیک مستقیم به سر مردم، چهار جمجمه را متلاشی می کنند، یکی پس از دیگری، و جمعیت بجای اینکه بترسد و فرار کند، خشمگینانه تر به جنایتکاران یورش برده و با نبرد نابرابر سنگ با اسلحه، این مزدوران و آدمکشان حقیر را درهم شکسته و بزانو در می آورند. این صحنه فقط در یک نقطه از تهران نبوده، هر جایی که دست خبیثی از آستین اراذل بیت رهبری بیرون آمد و با گلوله، یک ایرانی را بخاک افکند، مردم بجای دویدن در جهت مخالف، بسمت اسلحه بدست قاتل دویدند.
چنین مردمی را می خواهید با چوبه های دار بترسانید؟ مردمی که مشتاقانه بسوی مرگ می شتابند؟
در این 6 ماه کم کشتید؟ کم اسیر گرفتید و کم شکنجه و تجاوز کردید؟ کم آزادیخواهان را با پیژاما و دمپائی به نیت تحقیر به بیدادگاه کشاندید؟ نتیجه اینهمه ارعاب و خشونت را ندیدید؟
شش ماه پیش مردم را خس و خاشاک نامیدید و امروز آنها را گوساله خطاب می کنید، فردا لابد می خواهید فحش رکیک ناموسی به آنها بدهید؟
روزهای اول انگلیس و آمریکا را تحریک کننده مردم خواندید و امروز مرجع تقلید عزل می کنید و مسجد پلمپ می کنید، فردا لابد خداوند را عامل تحریک مردم دانسته و حکم به محکومیتش می خواهید بدهید؟
چه شده که همه چهره های کریه و اشخاص پلید باقیمانده در خیمه پوسیده ولایت فقیه فقط از اعدام و چوبه دار و جوخه مرگ فریاد می کنند؟ اینهمه وحشت برای چیست؟
مردم سبز ایران که هنوز، تا امروز، دست به خشونت نبرده اند، نیازی به آن ندیده اند، شما و حکومتتان و همه قداره بندانتان را در این حد و اندازه ندیده اند که دست به خشونت بشوند. ولی فکر می کنید در دنیایی که از فرمول کوکتل مولوتف تا طرز ساختن هر گونه بمبی در اینترنت در دسترس همگان است، اگر این مردم مجبور شوند خشونت را با خشونت جواب بدهند، نیروهای بی روحیه و فاقد انگیزه شما می تواند پاسخ ارتش میلیونی سبزها را بدهد؟
ما به همه دنیا نشان داده ایم که جز مبارزه مدنی و عاری از خشونت، راه دیگری را نخواهیم رفت و همین راه را نیز برای رسیدن به پیروزی کافی می دانیم، ولی بنفع خودتان است که چوبه دار به رخ مردم نکشید.
در انقلاب 57 نیز اوایل، شعار مردم این بود که شاه باید سلطنت کند نه حکومت، و چنانچه آن رژیم به این خواست حداقلی مردم تن می داد، شاید امروز هم هنوز پابرجا بود، اما آنها راضی به کوچکترین نرمشی نشدند و به اسلحه هایشان نازیدند، اما در برابر جنگ مسلحانه مردم، سه روز بیشتر دوام نیاوردند.
میرحسین عزیز ما با بزرگواری خاص ایرانیان، مطالباتی حداقلی را طرح کرده که شاید پذیرش آن، حکومت و عواملش را از سرنوشتی تلخ برهاند. گرچه همگان بر این باورند که حکومت آنچنان شعورش را باخته که توان درک حقایق را از دست داده است. دلیلش هم همین سردادن آوای شوم اعدام و اعدام و اعدام است.
اگر به روزهای قبل از عاشورا بازگردید خواهید دید که همه گفته ها و نوشته های سبزها، بر پرهیز از خشونت در روز عاشورا و عدم درگیری با سرکوبگران بود، ولی همه این نوشته ها و گفته ها نتوانست مانع از انفجار خشم مردم شود. آنجا که شما حرمت شکستید و گلوله پرتاب کردید و سینه شکافتید و خون ریختید، انفجار احساسات مردم تابع هیچ نوشته و گفته ای نبود.
جنبش سبز با تمام توان، خود را برای دهه فجر و حضور میلیونی در رفراندم مردمی 22 بهمن آماده می کند و هر عمل جنایتکارانه ای هم که تا آن روز موعود از شما سر بزند، هر تعدادی را هم دستگیر و اعدام کنید، دریای خروشان مردم خواهد آمد، باز هم با توصیه های مؤکد بر پرهیز از عدم خشونت و درگیری، ولی فکر می کنید چنانچه در روز 22 بهمن مرتکب حماقتی شوید، خشم مقدس مردم را کسی می تواند مهار کند؟ آیا در این اندیشه هستید که اگر زره پوشهای چینی و تیربارهای روسی را بر علیه مردم بکار ببندید و خونریزی و بیرحمی کنید، مردم برایتان کف خواهند زد و به خانه هایشان خواهند رفت؟
اختلاف جنبش سبز با حکومت در این است که جنبش سبز، نارضایتی و عصبانیت در حال انفجار جامعه را تشخیص داده و بدلیل میهن پرستی و انساندوستی، تلاش نموده تا این خشم ویرانگر را در مسیری مدنی و صلح آمیز هدایت نماید و از خونریزی و خسارات غیرقابل تصور انسانی و مادی جلوگیری نماید، ولی حکومت در هر مرحله تلاش نموده تا این خشم عظیم را تحریک نموده و با سرکوب آن، نابودش نماید. جنبش سبز پتانسیلی که می توانست ویرانگر باشد را با مدنی ترین روشها بپای صندوقهای رأی هدایت کرد، ولی حکومت آرای مردم را دور ریخت و آرای تقلبی خود را بجای آن خواند، جنبش سبز مردم را به راهپیمائی سکوت فراخواند، ولی مقام ولایت فقیه در خطبه های نماز جمعه به آنان اعلام جنگ نمود. جنبش سبز مردم را به نماز جمعه کشانید، ولی حکومت هاشمی را از امامت جمعه حذف کرد، جنبش سبز خواستار تجمعاتی آرام در روز قدس و 13 آبان و 16 آذر شد، ولی حکومت با خشونت و وحشیگری مقابله کرد. و در سرنوشت سازترین فراز این مبارزه مدنی، مردم ایران تصمیم گرفتند تا در روز مقدس و محترم عاشورا، در پناه امام حسینی که حکومت سنگ ایشان را به سینه می زند، و در امان ماه حرامی که به حکم صریح قرآن هر گونه خشونت و خونریزی در آن حرام است، مسالمت آمیز و متمدنانه به خیابانها آمده و ابراز نظر کنند، ولی با جانیانی مواجه شدند که حرمت ماه حرام و حکم قرآن، و احترام عاشورا و امام حسین را زیر پا گذاشته و به رویشان آتش گشودند و ترور کردند و با ماشین از روی مردم رد شدند.
جنبش سبز، در تاریخ این سرزمین، روسفید و با افتخار خواهد درخشید که در برابر همه بی رحمی ها و سرکوبها و خونریزی ها، همچنان بر پرهیز از خشونت و مبارزه مسالمت آمیز پافشاری نمود، و در مقابل، حکومت فعلی، سیاهترین جایگاه را در تاریخ بخود اختصاص خواهد داد که در مقابل اینهمه انسانیت، فقط به جنایت و سرکوب و شکنجه و چوبه دار متوسل شده است.
هر چه خشونت و وحشیگری را شدت ببخشید، به همان میزان خشم مردم در 22 بهمن افزونتر و شدیدتر خواهد بود اما چنانچه عقلانیتی باقی مانده باشد، می توانید برای اثبات ادعایتان که می فرمائید معترضین عده قلیلی هستند، به مردم اجازه راهپیمائی مسالمت آمیز داده و همه خبرنگاران دنیا را هم دعوت کنید تا از این عده قلیل خبر تهیه کنند، شما هم سرافراز خواهید شد که عده مخالفین ناچیز و کم مقدار است. اگر دادن مجوز برای راهپیمائی را مساوی با حضور حداقل 5 میلیون نفر در خیابانها، آنهم فقط در تهران می دانید، کمی به مغزتان فشار بیاورید، چگونه می خواهید این میلیونها معترض را سرکوب و مرعوب نمائید؟
محاسبه واقع بینانه نشان می دهد که در یک راهپیمائی مجاز که امنیت آن توسط حکومت تضمین شده باشد، حداقل 40 میلیون نفر در سراسر کشور در اعتراض به رفتارهای حکومت به خیابانها خواهند آمد. شما با 40 میلیون ناراضی باز هم امید به ادامه حکومتتان دارید؟ و از جنبش سبز می خواهید تا با چنین دریایی از پشتوانه مردمی، در مقابل دیکتاتوری و استبداد سر تسلیم فرود آورد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
شما مي توانيد با انتقادات يا پيشنهادات خود ما را در انجام كاري كه مي كنيم يعني اطلاع رساني ياري نمائيد .
با تشكر - فرداي ايران