سهرابستان : یکی از عوامل مهم رفتار هیستریک حکومت در فردای عاشورا، ابتکار بسیار نوین و مؤثر حنبش سبز در انتشار فیلمها و تصاویر واقعیات تلخ جنایات حکومت در روز عاشورا است. تقدس نمادین روز عاشورا در ذهن توده مردم ایران آنچنان جایگاهی دارد که هیچ توجیهی از سوی حکومت برای حرمت شکنی روز عاشورا و خونریزی و سرکوب در چنین روزی، از سوی مردم قابل پذیرش نیست.
مردم احساس می کنند یکی از مقدسات سنتی و مهم آنها بدست حکومت درهم شکسته است. فراموش نکنیم که عزاداری محرم و حرمت عاشورا چنان باور نهادینه ای در بین توده های مردم بوده که در این ایام، بسیاری از افراد جامعه که حتی مذهبی هم نبوده و پایبندی به اصول دینی ندارند، سیاه پوشیده و از برخی عادات خود چشم پوشی نموده و فعالانه در آئین های این ایام شرکت می کنند. همه این افراد از اینکه چنین تقدسی توسط حکومت لکه دار شده و شکسته شده، دچار نوعی بحران روحی شده اند. حتی بیشترین ابراز تأسف در این خصوص در بین حامیان سنتی حکومت و نیروهای سپاه و بسیج مشاهده می شود.
هنوز برای حکومت مبهم است که چگونه و با چه ابزار و تکنیکی، با چنین سرعتی فیلمهای جنایات عاشورا در جامعه منتشر شده است و از آن مهمتر اینکه به چه طریقی این اسناد تکان دهنده در سطح نیروهای سپاه و بسیج توزیع شده و اکثریت آنها این صحنه های تکان دهنده را مشاهده کرده و بشدت مسئله دار شده اند.
حکومت با ارتکاب جنایات عاشورا، نزد هوادارانش بشدت از خود سلب مشروعیت نموده است و این زخم بسادگی قابل درمان نخواهد بود. جنبش سبز هر چه بیشتر توان خود را بر تکثیر و توزیع و انتشار این اعمال وحشیانه حکومت در روز عاشورا بگزارد، بهمان اندازه مشروعیت زدائی حکومت را گسترده تر خواهد کرد.
در شرایطی که در چنین وسعتی، داعیه حکومت مبنی بر طرفداری اش از دین اسلام به پوچی می گراید، زمینه اعتصابات سراسری که کمر حکومت را خواهد شکست نیز فراهم می شود. ولی راهکار جنبش سبز برای تدارک چنین اعتصاباتی باید متناسب با شرایط موجود اجتماعی و اقتصادی جامعه باشد. در شرایط سنگین امنیتی موجود، حاضر نشدن در سر کار، عواقب سختی چه از لحاظ سیاسی و چه از لحاظ اقتصادی برای اعتصاب کنندگان خواهد داشت. بهترین نقطه شروع که هم برای اعتصاب کنندگان کم خطر بوده و هم اینکه به درآمد آنها صدمه نزده و وضع معیشتی آنها را مختل نمی کند، «شبه اعتصاب» و «اعتصاب کیفیت» است. چه نصف کارگران یک پالایشگاه از حضور در محل کار خودداری نموده و اعتصاب آشکار نمایند، و چه اینکه همه کارگران یک پالایشگاه کم کاری کنند، نتیجه ای یکسان خواهد داشت. در حالت اول، دست حکومت برای بازداشت اعتصاب کنندگان و قطع حقوق آنها باز می شود ولی در حالت دوم آسیبی به کارگران وارد نمی گردد.
درصد عمده اقتصاد و تولید در ایران، دولتی و وابسته به نهادها و ارگانها است. امروزه یکی از بزرگترین کارفرماهای این کشور سپاه است که سودهای کلانی را از پروژه های کلیدی و عظیم کشور می برد. دعوت به اعتصاب علنی، بدلایلی که گفته شد، چندان موفق نخواهد بود، ولی تبلیغ «شبه اعتصاب» و «اعتصاب کیفیت» بدلیل اینکه شرکت کنندگان در آن متحمل هزینه ای نمی شوند، با استقبال مواجه خواهد شد.
شبه اعتصاب
کارگران و کارمندان کارخانجات و ادارات و بانکها و دوایر دولتی می توانند سرعت کاری خود را نصف کنند. کاری که بر عهده اشان است را انجام دهند ولی در مدت زمان بیشتر. در هر صنف و صنعتی نیز خود افراد راههای ابتکاری بیشماری برای «کندکاری» پیدا خواهند کرد. هزینه های دولت بشدت افزایش یافته و راندمان کار بهمین شدت کاهش می یابد.
طولانی شدن صف بانکها و ادارات و شهرداریها و گمرکات و سایر دوایر دولتی، نه تنها به نارضایتی اجتماعی دامن می زند، بلکه در کاهش درآمدهای دولت و افزایش هزینه های آن تأثیر بسزایی خواهد داشت.
اعتصاب کیفیت
همه فعالیتهای اقتصادی و اداری و تولیدی به کمک ابزار انجام می شود و این ابزار نیز استهلاکی هستند. هر وسیله ای یک عمر مفید دارد، یک کیبورد کامپیوتر چنانچه قدری محکم تر بر روی آن کوبیده شود از کار می افتد و ناچاراً تا خرید و جایگزینی کیبورد جدید، کامپیوتر و کارهای مربوط به آن می خوابد. یک شیر صنعتی پالایشگاه و یا یک سنسور برج تقطیر، عمر مشخصی دارد، بشرط اینکه بر اساس دستورالعمل مربوطه با آن رفتار شود، ولی بی توجهی به آن دستور العمل سبب فرسودگی و از کارافتادگی زودرس آن شده و هیچ کس هم مقصر نیست، فقط میزان خرید قطعات و ابزار پالایشگاه بالا می رود. و در شرایطی که کل صنایع مادر، اعم از صنعت نفت و نیروگاهها و صنایع سنگین، وابسته به تأمین قطعات از خارج هستند، و خرید و واردات این وسائل بدلیل شرایط تحریمها بی نهایت دشوار است، با گسترش این نقص کیفیت، تولید و فعالیت آن واحد کند شده و نهایتاً مختل می گردد. در چنین شرایطی چنانچه کارگران بیکار هم بشوند، باز دولت ناچار به پرداخت حقوق آنها خواهد بود، زیرا بیکاری آنها نه بدلیل اعتصاب علنی، بلکه بدلیل اعتصاب پنهان است.
* * *
در فراگیر شدن اعتصاب پنهان نمی توان تعجیل داشت، بلکه باید به آن زمان داد و ظرف چند ماه و با تبلیغ مداوم، آنرا عملی نموده تا اثرات آن بتدریج آشکار شده و دولت را فلج نماید.
تجربه اعتصاب پنهان، تجربه موفقی است که در بسیاری از کشورهای دنیا توسط کارگران استفاده شده و استفاده می شود، در جائی که کارفرما حاضر نمی شود به خواسته های کارگران توجه کند و کارگران نیز در موقعیت اعتصاب علنی نیستند، بیکباره در یک توافق نانوشته، همه افراد کندتر راه می روند، وقت استراحت بیشتری صرف می کنند، تعمیر دستگاهها چندین برابر معمول طول می کشد، مصرف قطعات بسیار بالا می رود، قبض آب و برق و گاز چند برابر می شود، خط تولید دائماً دچار خرابی و توقف می شود و محصولات تولیدی بشدت افت کیفیت پیدا می کنند، تا سرانجام کارفرما متوجه زیان سنگین خود شده و ناچار به پذیرش خواست کارگران می شود.
زمینه چنین اقدامی بویژه در صنایع مادر کشور بسیار مهیا بوده و بدلیل پیچیدگی خط تولید و تعداد انبوه کارگران و شیفتی بودن ساعات کار، بسادگی می توان گامهای اولیه در این زمینه را برداشت.
با تبلیغ سراسری اعتصابات پنهان، متخصصین و افراد زیادی پیدا خواهند شد تا در این مبارزه، تجربیات و ایده های خود در هر صنعتی را مطرح نموده و باطلاع عموم برسانند و با گذشت زمان، این حرکت حساب شده تر و مؤثرتر خواهد شد. بطور مثال فردی که در صنایع فولاد کار می کند می تواند با تکیه بر تجارب و تخصص خود، راهکارهای بسیار اثربخشی را برای کاهش تولید و افت کیفیت باطلاع سایرین برساند، و یا یک متخصص صنعت نفت و یا یک متخصص نیروگاهی، هر یک قادرند راهکارهای بسیار بدیعی برای گسترش اعتصاب پنهان ارائه دهند.
حکومت کنونی، با توجه به زیان مطالباتی 48 میلیارد دلاری بانکها، نرخ تورم بسیار بالا، کسری شدید بودجه، اختلالات در امور بانکی بین المللی و جابجایی پول، کاهش قیمت نفت، کمبودهای فنی و قطعاتی ناشی از تحریمها، صفر شدن سرمایه گزاری خارجی، خروج بی رویه ارز از کشور، بی اعتمادی مردم به بانکها و کاهش حسابهای پس انداز و سپرده های بلند مدت، و سایر مشکلات عدیده اقتصادی و مدیریت آشفته و مغشوش دولت، بشدت از لحاظ اقتصادی آسیب پذیر بوده و جنبش سبز با تکیه بر پایگاه عظیم مردمی خود، و با همفکری و ابتکار، قادر به طراحی و اجرای اعتصابات سراسری و کند کردن ماشین نظامی-امنیتی سرکوبگران خواهد بود.
مردم احساس می کنند یکی از مقدسات سنتی و مهم آنها بدست حکومت درهم شکسته است. فراموش نکنیم که عزاداری محرم و حرمت عاشورا چنان باور نهادینه ای در بین توده های مردم بوده که در این ایام، بسیاری از افراد جامعه که حتی مذهبی هم نبوده و پایبندی به اصول دینی ندارند، سیاه پوشیده و از برخی عادات خود چشم پوشی نموده و فعالانه در آئین های این ایام شرکت می کنند. همه این افراد از اینکه چنین تقدسی توسط حکومت لکه دار شده و شکسته شده، دچار نوعی بحران روحی شده اند. حتی بیشترین ابراز تأسف در این خصوص در بین حامیان سنتی حکومت و نیروهای سپاه و بسیج مشاهده می شود.
هنوز برای حکومت مبهم است که چگونه و با چه ابزار و تکنیکی، با چنین سرعتی فیلمهای جنایات عاشورا در جامعه منتشر شده است و از آن مهمتر اینکه به چه طریقی این اسناد تکان دهنده در سطح نیروهای سپاه و بسیج توزیع شده و اکثریت آنها این صحنه های تکان دهنده را مشاهده کرده و بشدت مسئله دار شده اند.
حکومت با ارتکاب جنایات عاشورا، نزد هوادارانش بشدت از خود سلب مشروعیت نموده است و این زخم بسادگی قابل درمان نخواهد بود. جنبش سبز هر چه بیشتر توان خود را بر تکثیر و توزیع و انتشار این اعمال وحشیانه حکومت در روز عاشورا بگزارد، بهمان اندازه مشروعیت زدائی حکومت را گسترده تر خواهد کرد.
در شرایطی که در چنین وسعتی، داعیه حکومت مبنی بر طرفداری اش از دین اسلام به پوچی می گراید، زمینه اعتصابات سراسری که کمر حکومت را خواهد شکست نیز فراهم می شود. ولی راهکار جنبش سبز برای تدارک چنین اعتصاباتی باید متناسب با شرایط موجود اجتماعی و اقتصادی جامعه باشد. در شرایط سنگین امنیتی موجود، حاضر نشدن در سر کار، عواقب سختی چه از لحاظ سیاسی و چه از لحاظ اقتصادی برای اعتصاب کنندگان خواهد داشت. بهترین نقطه شروع که هم برای اعتصاب کنندگان کم خطر بوده و هم اینکه به درآمد آنها صدمه نزده و وضع معیشتی آنها را مختل نمی کند، «شبه اعتصاب» و «اعتصاب کیفیت» است. چه نصف کارگران یک پالایشگاه از حضور در محل کار خودداری نموده و اعتصاب آشکار نمایند، و چه اینکه همه کارگران یک پالایشگاه کم کاری کنند، نتیجه ای یکسان خواهد داشت. در حالت اول، دست حکومت برای بازداشت اعتصاب کنندگان و قطع حقوق آنها باز می شود ولی در حالت دوم آسیبی به کارگران وارد نمی گردد.
درصد عمده اقتصاد و تولید در ایران، دولتی و وابسته به نهادها و ارگانها است. امروزه یکی از بزرگترین کارفرماهای این کشور سپاه است که سودهای کلانی را از پروژه های کلیدی و عظیم کشور می برد. دعوت به اعتصاب علنی، بدلایلی که گفته شد، چندان موفق نخواهد بود، ولی تبلیغ «شبه اعتصاب» و «اعتصاب کیفیت» بدلیل اینکه شرکت کنندگان در آن متحمل هزینه ای نمی شوند، با استقبال مواجه خواهد شد.
شبه اعتصاب
کارگران و کارمندان کارخانجات و ادارات و بانکها و دوایر دولتی می توانند سرعت کاری خود را نصف کنند. کاری که بر عهده اشان است را انجام دهند ولی در مدت زمان بیشتر. در هر صنف و صنعتی نیز خود افراد راههای ابتکاری بیشماری برای «کندکاری» پیدا خواهند کرد. هزینه های دولت بشدت افزایش یافته و راندمان کار بهمین شدت کاهش می یابد.
طولانی شدن صف بانکها و ادارات و شهرداریها و گمرکات و سایر دوایر دولتی، نه تنها به نارضایتی اجتماعی دامن می زند، بلکه در کاهش درآمدهای دولت و افزایش هزینه های آن تأثیر بسزایی خواهد داشت.
اعتصاب کیفیت
همه فعالیتهای اقتصادی و اداری و تولیدی به کمک ابزار انجام می شود و این ابزار نیز استهلاکی هستند. هر وسیله ای یک عمر مفید دارد، یک کیبورد کامپیوتر چنانچه قدری محکم تر بر روی آن کوبیده شود از کار می افتد و ناچاراً تا خرید و جایگزینی کیبورد جدید، کامپیوتر و کارهای مربوط به آن می خوابد. یک شیر صنعتی پالایشگاه و یا یک سنسور برج تقطیر، عمر مشخصی دارد، بشرط اینکه بر اساس دستورالعمل مربوطه با آن رفتار شود، ولی بی توجهی به آن دستور العمل سبب فرسودگی و از کارافتادگی زودرس آن شده و هیچ کس هم مقصر نیست، فقط میزان خرید قطعات و ابزار پالایشگاه بالا می رود. و در شرایطی که کل صنایع مادر، اعم از صنعت نفت و نیروگاهها و صنایع سنگین، وابسته به تأمین قطعات از خارج هستند، و خرید و واردات این وسائل بدلیل شرایط تحریمها بی نهایت دشوار است، با گسترش این نقص کیفیت، تولید و فعالیت آن واحد کند شده و نهایتاً مختل می گردد. در چنین شرایطی چنانچه کارگران بیکار هم بشوند، باز دولت ناچار به پرداخت حقوق آنها خواهد بود، زیرا بیکاری آنها نه بدلیل اعتصاب علنی، بلکه بدلیل اعتصاب پنهان است.
* * *
در فراگیر شدن اعتصاب پنهان نمی توان تعجیل داشت، بلکه باید به آن زمان داد و ظرف چند ماه و با تبلیغ مداوم، آنرا عملی نموده تا اثرات آن بتدریج آشکار شده و دولت را فلج نماید.
تجربه اعتصاب پنهان، تجربه موفقی است که در بسیاری از کشورهای دنیا توسط کارگران استفاده شده و استفاده می شود، در جائی که کارفرما حاضر نمی شود به خواسته های کارگران توجه کند و کارگران نیز در موقعیت اعتصاب علنی نیستند، بیکباره در یک توافق نانوشته، همه افراد کندتر راه می روند، وقت استراحت بیشتری صرف می کنند، تعمیر دستگاهها چندین برابر معمول طول می کشد، مصرف قطعات بسیار بالا می رود، قبض آب و برق و گاز چند برابر می شود، خط تولید دائماً دچار خرابی و توقف می شود و محصولات تولیدی بشدت افت کیفیت پیدا می کنند، تا سرانجام کارفرما متوجه زیان سنگین خود شده و ناچار به پذیرش خواست کارگران می شود.
زمینه چنین اقدامی بویژه در صنایع مادر کشور بسیار مهیا بوده و بدلیل پیچیدگی خط تولید و تعداد انبوه کارگران و شیفتی بودن ساعات کار، بسادگی می توان گامهای اولیه در این زمینه را برداشت.
با تبلیغ سراسری اعتصابات پنهان، متخصصین و افراد زیادی پیدا خواهند شد تا در این مبارزه، تجربیات و ایده های خود در هر صنعتی را مطرح نموده و باطلاع عموم برسانند و با گذشت زمان، این حرکت حساب شده تر و مؤثرتر خواهد شد. بطور مثال فردی که در صنایع فولاد کار می کند می تواند با تکیه بر تجارب و تخصص خود، راهکارهای بسیار اثربخشی را برای کاهش تولید و افت کیفیت باطلاع سایرین برساند، و یا یک متخصص صنعت نفت و یا یک متخصص نیروگاهی، هر یک قادرند راهکارهای بسیار بدیعی برای گسترش اعتصاب پنهان ارائه دهند.
حکومت کنونی، با توجه به زیان مطالباتی 48 میلیارد دلاری بانکها، نرخ تورم بسیار بالا، کسری شدید بودجه، اختلالات در امور بانکی بین المللی و جابجایی پول، کاهش قیمت نفت، کمبودهای فنی و قطعاتی ناشی از تحریمها، صفر شدن سرمایه گزاری خارجی، خروج بی رویه ارز از کشور، بی اعتمادی مردم به بانکها و کاهش حسابهای پس انداز و سپرده های بلند مدت، و سایر مشکلات عدیده اقتصادی و مدیریت آشفته و مغشوش دولت، بشدت از لحاظ اقتصادی آسیب پذیر بوده و جنبش سبز با تکیه بر پایگاه عظیم مردمی خود، و با همفکری و ابتکار، قادر به طراحی و اجرای اعتصابات سراسری و کند کردن ماشین نظامی-امنیتی سرکوبگران خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
شما مي توانيد با انتقادات يا پيشنهادات خود ما را در انجام كاري كه مي كنيم يعني اطلاع رساني ياري نمائيد .
با تشكر - فرداي ايران