۱۴ دی ۱۳۸۸
زنده و پر توان باد مبارزه قهرمانانه مردم ایران در داخل و خارج کشور برای به زیر کشیدن این نظام!
از همه ایرانیان مبارز خارج کشور می‌خواهم این را به عنوان جوابیه ایرانیان مقیم خارج امضاء و به صورت طومار پخش کنید. در فیس بوک، تویتر، سایت‌ها، وبلاگ‌ها و در رادیو و تلویزیون‌های ماهواره. در صفحه فیس بوک من می‌توانید اسم خودتان را وارد کنید. با ایمیل و آدرس فیس بوکی این جوابیه قابل دسترسی است.
با پيوستن به اين گروه متن بالا را پذيرفته و امضا ميكنم
۱. مهرنوش موسوی
۲. حبیب مظلومی
۳. ساسان ترابی
۴. فاتح گویلیان
۵. علی کلانتری
۶. نوید ذکریایی اقدم
۷. محمد گنابادی
۸. رزگار محمودی
۹. نگار ایرانی
۱۰. ناصر آقباشلو
۱۱. یک بهار آزادی
۱۲. علی معنوی
۱۳. آذر موسوی
۱۴. پیام آذر
۱۵. فریبا از فرانسه
۱۶. امیر فریدونی
۱۷. طاووس کریمی
۱۸. کریم موسوی
۱۹. امیر شفیعی
۲۰. فریده تهرانی
۲۱. ساندرا فولادی
۲۲. نادر محمدی
۲۳. ابراهیم حیدری
۲۴. نازنین پی اچ
۲۵. شهرام اعظم
۲۶. ایمان شیرعلی
۲۷. مهدی ساجدی
۲۸. تابان سکایا
۳۰. طرفدار انقلاب سبز
۳۱. جمال صابری
خودنويس : آقای عزت الله سحابی اخیرا طی نامه‌ای به ایرانیان در خارج کشور، ضمن دسته بندی‌های مختلف و کاذب که به جهت تفرقه انداختن و حکومت کردن عنوان شده از ما خواسته‌اند که تعامل کنیم! از ما که خود قربانیان خشونت رژیم جمهوری اسلامی هستیم خواسته‌اند خشونت نکنیم. ایشان البته در مصاحبه با روز آن لاین رسما از جوانان خواسته‌اند که دست از شعار بر علیه آقای خامنه‌ای بردارند. از نامه ایشان پیداست که دنبال ختم تظاهراتهای ما در خارج و یا بی خاصیت کردن آنها هستند. جواب ما به آقای عزت الله سحابی شامل این موارد است:
۱. آقای سحابی ما سازش نمی‌کنیم. ما نه با خامنه‌ای، نه با احمدی نژاد و نه با هیچ دیکتاتور و زورگویی در این مملکت سازش نمی‌کنیم. حرف ما با شما، شعار جوان‌های ما در کف خیابان‌هاست که فریاد زدند: خامنه‌ای قاتله اصل نظام باطله! لذا دست از تقاضای سازش بردارید. خودتان را سبک و دشمن مردم نکنید. نفس اینکه افرادی مانند شما را جلو انداخته‌اند تا برای شعار ندادن علیه خامنه‌ای در نزد جوان‌های مملکت و ایرانیان مقیم خارج ریش گرو بگذارید و عجز و لابه کنید نشان می‌دهد که کار این حکومت خراب اندر خراب است. نشان می‌دهد که ما چه قدرتی هستیم.
۲. آقای سحابی الان دیگر حنای بهانه "تبری از خشونت" رنگی ندارد. شما و دوستانتان هم می‌دانید که خشونت را مردم نمی‌کنند. خشونت را کسانی می‌کنند که سی سال است به زور اسید و پونز حجاب بر سر زنان مملکت کرده‌اند. این یعنی خشونت! خشونت را کسانی می‌کنند که نام تجاوز به کودک را در قانون اساسی مملکت ازدواج شرعی گذاشته‌اند. این یعنی خشونت! خشونت را کسانی می‌کنند که به بچه‌های ما در کهریزک تجاوز و اسمش را فتح المبین گذاشتند! کسانی که ندا و اشکان و سهراب و ترانه و محسن و ... را کشتند، بچه‌های مردم را زیر ماشین کردند. این یعنی خشونت! آنها خشونت را می‌کنند و سهم افرادی مانند شما در این سی سال توجیه این خشونت بوده است. سی سال است هم ما را می‌زنند، هم خشونتشان را به اسم اپوزیسیون ملی/اسلامی توجیه می‌کنند و به گردن مردم می‌اندازند. علت توجیه این خشونت، علت اینکه شما اکنون رو به مردم به عنوان تبری از خشونت صحبت می‌کنید زد و بند سیاسی است که کرده و می‌کنید. به شما اخطار می‌دهیم که دست از توجیه خشونت این نظام و پاپوش درست کردن علیه مردم بردارید. بروید حکومت و خامنه‌ای را به عنوان باعث و بانی خشونت محکوم کنید. به جای اینکه با محکوم کردن مردم در بساط سرکوب علیه آنها سهیم بشوید. نشنیدید که جوان‌های ما به حکومت در تظاهراتهای خود گفتند: این آخرین اخطار است؟
۳. آقای سحابی در این ممالکی که ما زندگی میکنیم بعد از شصت سال هنوز یهودیان و قربانیان هلاکاست هیتلری را که حتی یک روز در اردوگاه‌های کار اجباری هیتلر به کار گمارده شده‌اند پیدا می‌کنند، اعاده حرمت می‌کنند، غرامت می‌پردازند. شما با چه جرئتی به خود این امکان را می‌دهید که به قربانیان مستقیم خشونت و جنایت این حکومت در خارج کشور نامه نوشته و گدایی تعامل با نظام را بکنید؟ میلیون‌ها نفر از ما ایرانیان در خارج کشور به خاطر اعدام، به خاطر سنگسار، به خاطر نفس زن بودن و عدم برخورداری از اولیه ترین حقوق مدنی خود، به خاطر کودک بودن، به خاطر فشار اختناق، فقر و فلاکت و تباهی و.. رنج فرار را به خود هموار و آواره کشورهای دیگر شده‌ایم، شما از ما می‌خواهید سازش کنیم؟ فراموش کنیم؟ ببخشیم؟ شما خوب می‌دانید که ده‌ها ایرانی فقط در حال فرار در جنگل‌ها و در دریاها کشته شده‌اند. هزاران هزار نفر در خطر دیپورت به سر می‌برند. چه بسیار پناهندگان سیاسی که به زور برگردانده شده و حتی اعدام شدند. روی تن بسیاری از پناهندگان سیاسی اینجا هنوز آثار شکنجه حکومت مورد دفاع شما حک شده است. تعداد زیادی از ما خواهر و برادران خود را در زندانها از دست داده‌ایم. یک نسلی از جوان‌های ما در خارج کشور، فرزندان اعدامیان حکومت شما هستند. با قاتلین پدر و مادر و خواهر و برادر خود سازش کنیم؟ ما که محال است سازش کنیم، سئوال ما این است قیمت شما چقدر بوده است؟ آیا به اندازه اشک‌های مادرانی هست که سال‌هاست فرزندشان را در غربت ندیده‌اند؟ به اندازه تحقیر و تنهایی میلیون‌ها انسان هست؟ جواب این سئوال را جناب سحابی باید در آینده نزدیکی چشم در چشم مردم در خیابان‌های تهران بدهید. از نگاه مردم بترسید!
۴. آقای سحابی از ما می‌خواهید تعامل بکنیم که دست آخر چه اتفاقی بیفتد؟ می‌خواهید سفارتخانه‌های رژیم اسلامی راه بیفتند، دانه به دانه جوان‌های ما را در خارج کشور که در این مدت بحق و شجاعانه دست به تظاهرات و ابراز همبستگی با مردم ایران زدند شناسایی کنند، ترور کنند، بساط برگرداندن اجباری آنها به ایران را فراهم کنند؟ آنوقت شما و یک مشت روزنامه‌نگار دور قاب چین بی وجدان بنویسید که حقشان بود، زیادی خشونت کرده بودند؟ این سناریویی است که در تدارک آن شما هم سهمید؟ چون معنی سازش و تعامل با این رژیم همیشه گسترش خشونت بیشتر بوده است. آقای سحابی فریدون فرخ زاد یک تظاهرات خیابانی نرفته بود، می‌توانید به ما بگویید که آیا قطعه قطعه کردن ایشان به دلیل انتقادات ضد اسلامی‌اش خشونت بود؟ یا که نه، فرخزاد خودش مقصر بود؟ آقای بختیار چه؟ غلام کشاورز که جلو چشم همسر و مادر و بستگانش ترور شد چه؟ قاسملو چه؟ و.....آیا این عین استدلالی نیست که سران القاعده برای مشروعیت دادن به حمله به برج‌های نیویورک می‌آورند. از نظر آنها هم کار آنها خشونت نبود. این مردم آمریکا بودند که مقصر بودند!
آقای سحابی یک نگاهی به دور و بر خود بیندازید. سهم سعید حجاریان از تعامل با حکومت چه بود؟ سهم خود آقای خاتمی چه بود؟ آقای موسوی را حتی بیانیه پذیرش مشروعیت دولت احمدی نژاد نیزنجات نداد. کیهان خواستار اعدام ایشان بعد از این بیانیه شده است!
آقای سحابی ما که می‌دانیم نامه شما جزو پروژه گسترده حمله به یک خیزش انقلابی برحق است که بدجوری این نظام و مدافعینش را در مخمصه گذاشته است. ما تا آخر با این خیزش هستیم. به نظر ما این تقلاها از سر ترس و وحشت است. به نظر ما خامنه‌ای و حکومتش هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. لذا بترسید، بلرزید، ما همه با هم هستیم!
پاسخ ما و اخطار ما به شما و همه همقطارانتان این است که دست از این تلاش‌های زشت و مذبوحانه بردارید. نه ما و مردم سازش میکنیم و نه این تلاش‌ها به خرج کسی میرود. با این اقدامات باعث انزجار بیشتر مردم از خودتان می‌شوید. بهتر است سر نامه‌هایتان را کج کنید. خامنه‌ای و احمدی نژاد و کل نظام را محکوم کنید. زن ستیزی را محکوم کنید. بریدن زبان رهبر کارگری را محکوم کنید. قوانین اسلامی را محکوم کنید. اگر همه این کارها را نمی‌توانید انجام دهید. در خانه بمانید و نظاره کنید که چگونه ما و مردم کار این حکومت را تمام میکنیم. ایران را به مهد آزادی، رفاه، عدالت و مدرنیسم، پیشرفت و خوشبختی انسان‌ها بدل میکنیم. بنشینید و ببینید که در تهران چگونه خامنه‌ای و احمدی نژاد و بقیه را به پای میز محاکمه می‌کشیم. بترسید از اینکه مبادا جایتان در پشت میز این محاکمات باشد. زودتر از صف دشمن خارج و خود را به مردم تسلیم کنید. آقای سحابی اگر برایتان ماندن در داخل کشور هزینه دارد، ما حاضریم کمکتان کنیم پناهندگی بگیرید! آنوقت طعم تعامل کردن با حکومت را قشنگ می‌چشید!
مرگ بر جمهوری اسلامی!
۱. آقای سحابی ما سازش نمی‌کنیم. ما نه با خامنه‌ای، نه با احمدی نژاد و نه با هیچ دیکتاتور و زورگویی در این مملکت سازش نمی‌کنیم. حرف ما با شما، شعار جوان‌های ما در کف خیابان‌هاست که فریاد زدند: خامنه‌ای قاتله اصل نظام باطله! لذا دست از تقاضای سازش بردارید. خودتان را سبک و دشمن مردم نکنید. نفس اینکه افرادی مانند شما را جلو انداخته‌اند تا برای شعار ندادن علیه خامنه‌ای در نزد جوان‌های مملکت و ایرانیان مقیم خارج ریش گرو بگذارید و عجز و لابه کنید نشان می‌دهد که کار این حکومت خراب اندر خراب است. نشان می‌دهد که ما چه قدرتی هستیم.
۲. آقای سحابی الان دیگر حنای بهانه "تبری از خشونت" رنگی ندارد. شما و دوستانتان هم می‌دانید که خشونت را مردم نمی‌کنند. خشونت را کسانی می‌کنند که سی سال است به زور اسید و پونز حجاب بر سر زنان مملکت کرده‌اند. این یعنی خشونت! خشونت را کسانی می‌کنند که نام تجاوز به کودک را در قانون اساسی مملکت ازدواج شرعی گذاشته‌اند. این یعنی خشونت! خشونت را کسانی می‌کنند که به بچه‌های ما در کهریزک تجاوز و اسمش را فتح المبین گذاشتند! کسانی که ندا و اشکان و سهراب و ترانه و محسن و ... را کشتند، بچه‌های مردم را زیر ماشین کردند. این یعنی خشونت! آنها خشونت را می‌کنند و سهم افرادی مانند شما در این سی سال توجیه این خشونت بوده است. سی سال است هم ما را می‌زنند، هم خشونتشان را به اسم اپوزیسیون ملی/اسلامی توجیه می‌کنند و به گردن مردم می‌اندازند. علت توجیه این خشونت، علت اینکه شما اکنون رو به مردم به عنوان تبری از خشونت صحبت می‌کنید زد و بند سیاسی است که کرده و می‌کنید. به شما اخطار می‌دهیم که دست از توجیه خشونت این نظام و پاپوش درست کردن علیه مردم بردارید. بروید حکومت و خامنه‌ای را به عنوان باعث و بانی خشونت محکوم کنید. به جای اینکه با محکوم کردن مردم در بساط سرکوب علیه آنها سهیم بشوید. نشنیدید که جوان‌های ما به حکومت در تظاهراتهای خود گفتند: این آخرین اخطار است؟
۳. آقای سحابی در این ممالکی که ما زندگی میکنیم بعد از شصت سال هنوز یهودیان و قربانیان هلاکاست هیتلری را که حتی یک روز در اردوگاه‌های کار اجباری هیتلر به کار گمارده شده‌اند پیدا می‌کنند، اعاده حرمت می‌کنند، غرامت می‌پردازند. شما با چه جرئتی به خود این امکان را می‌دهید که به قربانیان مستقیم خشونت و جنایت این حکومت در خارج کشور نامه نوشته و گدایی تعامل با نظام را بکنید؟ میلیون‌ها نفر از ما ایرانیان در خارج کشور به خاطر اعدام، به خاطر سنگسار، به خاطر نفس زن بودن و عدم برخورداری از اولیه ترین حقوق مدنی خود، به خاطر کودک بودن، به خاطر فشار اختناق، فقر و فلاکت و تباهی و.. رنج فرار را به خود هموار و آواره کشورهای دیگر شده‌ایم، شما از ما می‌خواهید سازش کنیم؟ فراموش کنیم؟ ببخشیم؟ شما خوب می‌دانید که ده‌ها ایرانی فقط در حال فرار در جنگل‌ها و در دریاها کشته شده‌اند. هزاران هزار نفر در خطر دیپورت به سر می‌برند. چه بسیار پناهندگان سیاسی که به زور برگردانده شده و حتی اعدام شدند. روی تن بسیاری از پناهندگان سیاسی اینجا هنوز آثار شکنجه حکومت مورد دفاع شما حک شده است. تعداد زیادی از ما خواهر و برادران خود را در زندانها از دست داده‌ایم. یک نسلی از جوان‌های ما در خارج کشور، فرزندان اعدامیان حکومت شما هستند. با قاتلین پدر و مادر و خواهر و برادر خود سازش کنیم؟ ما که محال است سازش کنیم، سئوال ما این است قیمت شما چقدر بوده است؟ آیا به اندازه اشک‌های مادرانی هست که سال‌هاست فرزندشان را در غربت ندیده‌اند؟ به اندازه تحقیر و تنهایی میلیون‌ها انسان هست؟ جواب این سئوال را جناب سحابی باید در آینده نزدیکی چشم در چشم مردم در خیابان‌های تهران بدهید. از نگاه مردم بترسید!
۴. آقای سحابی از ما می‌خواهید تعامل بکنیم که دست آخر چه اتفاقی بیفتد؟ می‌خواهید سفارتخانه‌های رژیم اسلامی راه بیفتند، دانه به دانه جوان‌های ما را در خارج کشور که در این مدت بحق و شجاعانه دست به تظاهرات و ابراز همبستگی با مردم ایران زدند شناسایی کنند، ترور کنند، بساط برگرداندن اجباری آنها به ایران را فراهم کنند؟ آنوقت شما و یک مشت روزنامه‌نگار دور قاب چین بی وجدان بنویسید که حقشان بود، زیادی خشونت کرده بودند؟ این سناریویی است که در تدارک آن شما هم سهمید؟ چون معنی سازش و تعامل با این رژیم همیشه گسترش خشونت بیشتر بوده است. آقای سحابی فریدون فرخ زاد یک تظاهرات خیابانی نرفته بود، می‌توانید به ما بگویید که آیا قطعه قطعه کردن ایشان به دلیل انتقادات ضد اسلامی‌اش خشونت بود؟ یا که نه، فرخزاد خودش مقصر بود؟ آقای بختیار چه؟ غلام کشاورز که جلو چشم همسر و مادر و بستگانش ترور شد چه؟ قاسملو چه؟ و.....آیا این عین استدلالی نیست که سران القاعده برای مشروعیت دادن به حمله به برج‌های نیویورک می‌آورند. از نظر آنها هم کار آنها خشونت نبود. این مردم آمریکا بودند که مقصر بودند!
آقای سحابی یک نگاهی به دور و بر خود بیندازید. سهم سعید حجاریان از تعامل با حکومت چه بود؟ سهم خود آقای خاتمی چه بود؟ آقای موسوی را حتی بیانیه پذیرش مشروعیت دولت احمدی نژاد نیزنجات نداد. کیهان خواستار اعدام ایشان بعد از این بیانیه شده است!
آقای سحابی ما که می‌دانیم نامه شما جزو پروژه گسترده حمله به یک خیزش انقلابی برحق است که بدجوری این نظام و مدافعینش را در مخمصه گذاشته است. ما تا آخر با این خیزش هستیم. به نظر ما این تقلاها از سر ترس و وحشت است. به نظر ما خامنه‌ای و حکومتش هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. لذا بترسید، بلرزید، ما همه با هم هستیم!
پاسخ ما و اخطار ما به شما و همه همقطارانتان این است که دست از این تلاش‌های زشت و مذبوحانه بردارید. نه ما و مردم سازش میکنیم و نه این تلاش‌ها به خرج کسی میرود. با این اقدامات باعث انزجار بیشتر مردم از خودتان می‌شوید. بهتر است سر نامه‌هایتان را کج کنید. خامنه‌ای و احمدی نژاد و کل نظام را محکوم کنید. زن ستیزی را محکوم کنید. بریدن زبان رهبر کارگری را محکوم کنید. قوانین اسلامی را محکوم کنید. اگر همه این کارها را نمی‌توانید انجام دهید. در خانه بمانید و نظاره کنید که چگونه ما و مردم کار این حکومت را تمام میکنیم. ایران را به مهد آزادی، رفاه، عدالت و مدرنیسم، پیشرفت و خوشبختی انسان‌ها بدل میکنیم. بنشینید و ببینید که در تهران چگونه خامنه‌ای و احمدی نژاد و بقیه را به پای میز محاکمه می‌کشیم. بترسید از اینکه مبادا جایتان در پشت میز این محاکمات باشد. زودتر از صف دشمن خارج و خود را به مردم تسلیم کنید. آقای سحابی اگر برایتان ماندن در داخل کشور هزینه دارد، ما حاضریم کمکتان کنیم پناهندگی بگیرید! آنوقت طعم تعامل کردن با حکومت را قشنگ می‌چشید!
مرگ بر جمهوری اسلامی!
زنده و پر توان باد مبارزه قهرمانانه مردم ایران در داخل و خارج کشور برای به زیر کشیدن این نظام!
از همه ایرانیان مبارز خارج کشور می‌خواهم این را به عنوان جوابیه ایرانیان مقیم خارج امضاء و به صورت طومار پخش کنید. در فیس بوک، تویتر، سایت‌ها، وبلاگ‌ها و در رادیو و تلویزیون‌های ماهواره. در صفحه فیس بوک من می‌توانید اسم خودتان را وارد کنید. با ایمیل و آدرس فیس بوکی این جوابیه قابل دسترسی است.
با پيوستن به اين گروه متن بالا را پذيرفته و امضا ميكنم
۱. مهرنوش موسوی
۲. حبیب مظلومی
۳. ساسان ترابی
۴. فاتح گویلیان
۵. علی کلانتری
۶. نوید ذکریایی اقدم
۷. محمد گنابادی
۸. رزگار محمودی
۹. نگار ایرانی
۱۰. ناصر آقباشلو
۱۱. یک بهار آزادی
۱۲. علی معنوی
۱۳. آذر موسوی
۱۴. پیام آذر
۱۵. فریبا از فرانسه
۱۶. امیر فریدونی
۱۷. طاووس کریمی
۱۸. کریم موسوی
۱۹. امیر شفیعی
۲۰. فریده تهرانی
۲۱. ساندرا فولادی
۲۲. نادر محمدی
۲۳. ابراهیم حیدری
۲۴. نازنین پی اچ
۲۵. شهرام اعظم
۲۶. ایمان شیرعلی
۲۷. مهدی ساجدی
۲۸. تابان سکایا
۳۰. طرفدار انقلاب سبز
۳۱. جمال صابری
با سلام و تشکر از اطلاع رسانی شما
پاسخحذفلطفا نامه مهم و منطقی مهندس سحابی را که مورد تأیید آقایان بازرگان، مهاجرانی، کدیور و.... هم قرار گرفته است و بسیاری از سران جنبش سبز بر آن صحه می گذارند، با افاضات افراد بی نام و نشان تندرویی که بی منطق می خواهند جنبش را به پیش ببرند خدشه دار نکنید. هر مبارزه ای به منطق نیاز دارد.