رفيق كلان شهري

تا ابديت جاري : تو در خيابان‌ها داري از ته دل كتك مي‌خوري و من از ته دل دارم اخبار كتك خوردنت را دنبال مي‌كنم.

زير ماشين مي‌روي، هدف تيرهاي ساچمه‌اي و مرمي‌دار و هزار كوفت و زهر مار ديگر مي‌شوی، باز من دارم اخبار را دنبال مي‌كنم.

تو داري دهن نيروهاي سركوبگر را صاف مي‌كني، باز من دارم اخبار را دنبال مي‌كنم.

تو داري براي زندگي خودت و امسال خودت مي‌جنگي و من...

گُه خوردم رفيق! گُه خوردم رفتم سربازي!!!

پي‌نوشت:

همه‌ي ما به خيلي چيزها فكر مي‌كنيم. افكاري كه بعضي رو با صداي بلند اعلام مي‌كنيم و بعضي هم رازها مگو هستند.

نمي‌تونم از لذت كه زير پوستم ريشه مي‌گيره وقتي به آزادي فكر مي‌كنم جلوگيري كنم. اما كار زيباي تو نبايد روي ترازوي نتيجه قرار بگيره!

هر يه دونه «مرگ بر ديكتاتوري» كه تو با شهامت تو خيابون‌هاي شهرت فرياد زدي يك نتيجه و يك فرجام بود براي زندگي نكبت و كپك زده‌ي ما!

زنده باد تو...