شب یلدای جنبش سبز

سهرابستان : دیشب همه کودتاچیان و همه جنبش سبز تا صبح بیدار ماندند. بیت رهبری تا نیمه های شب مرکز رفت و آمد بسیاری از مسئولین حکومتی بود که همگی در تلاش بودند رهبر را از راه رفته بازگردانند. شجونی، این روحانی بدنام که پرونده دزدیها و فساد اخلاقی و زنای محصنه وی در دهه شصت با توصیه و سفارش از بالا مسکوت ماند، در تجمع طلاب باند مصباح، نقشه پلید کودتاچیان را روشن ساخته و گفته بود: «این‌ها اگر به زندان بروند به قهرمان تبدیل می شوند» یعنی که باید دستگیر بشوند ولی پایشان به زندان نرسد. جمهوری اسلامی در این رشته تبحر دارد.
اجتماع طلاب خودفروخته در آستانه ماه محرم این سئوال جدی را پیش می آورد که اگر امام حسین اکنون زنده می بود در مقابل حوادث اخیر چه واکنشی نشان می داد؟ تقلب آشکار در انتخابات، سرکوب وحشیانه مردم بخصوص زنان و دختران، کشتار جوانان حق طلب، فاجعه حمله به کوی دانشگاه و شکنجه های وحشیانه دانشجویان مظلوم، جنایات کهریزک و تجاوز به دختران و پسران، و خیانت و دزدی و فساد عمیق در حکومت، براستی موضع گیری امام حسین در برابر چنین ظلم های آشکاری چه می باشد؟ این طلبه های بی غیرت و مدعی طرفداری امام حسین که اینچنین خود را برای سناریوی ساختگی پاره کردن یک عکس، تکه پاره کرده و با دهانهای کف کرده نعره های مستانه می کشند، هنگام بروز این جنایات بر علیه مردم کجا بودند؟ شما دم از اسلامی می زنید که پیامبرش می گوید حرمت انسان از حرمت خانه کعبه بالاتر است، حال آنکه حرمت انسانی برای شما فاقد ارزش است و برای مشتی امتیازات مادی دنیوی، دین فروشی می کنید و برای فیلمی که جعلی و تقلبی بودن آن برایتان آشکار است یقه می درانید.
اما شب گذشته، رهبر با موج ناباورانه و گسترده مخالفت بسیاری از چهره های سرشناس روحانیت و حکومت با هر گونه بحران آفرینی سپاه و بازی با آتش خشم مردم مواجه شد. بسیاری تلفنی با دفتر رهبری تماس گرفتند و برخی نیز حضوراً به بیت رهبر شتافتند تا جلوی فاجعه را بگیرند. در چند ساعت اولیه شب مخابرات حجم بیسابقه و گسترده ای از تبادل پیامک را گزارش کرده بود که نشانگر بیداری جنبش سبز و نگرانی و خبررسانی و چاره جویی آنها بود. صحنه اینترنت نیز شاهد کم سابقه ترین هیجان سبزها بود که به حکومت هشدار می دادند. گرچه سپاه و بخش تندروی حکومت اعتقاد داشتند از پس همه اتفاقات برخواهند آمد، ولی مخالفین اقدامات نسنجیده و افراطی، بویژه دستگیری رهبران جنبش سبز، معتقد بودند که رهبر نباید تسلیم ماجراجوئی های سپاه شده و زمینه خونریزی و کشتار را فراهم کند. رهبر تحت فشار زیاد مجبور به تغییر نظر خود شد.
البته فتنه پایان نیافته است و تلاشهای خشونت طلبان همچنان ادامه دارد. در ملاقات امروز طلبه های فرقه مصباحیه با خامنه ای وی ابراز کرد: «در قضایای اهانت به امام، مردم خشمگین شدند اما باید آرامش خود را حفظ کنند زیرا اینها کسانی نیستند که ریشه داشته باشند. من هیچ اصراری به دفع افراد ندارم اما بعضی اصرار دارند که دفع شوند و یک اختلاف داخلی را تبدیل به مبارزه با نظام کنند.» و منظور وی از بعضی افرادی که اصرار دارند "دفع" شوند، بطور مشخص میرحسین موسوی است.
هوشیاری سبزها بطور قطع عامل مهم تأخیر در اجرای نقشه های شوم کودتاچیان بود و حفظ این هوشیاری همچنان بسیار حیاتی و مهم است. چند روزی بیشتر تا آغاز محرم باقی نمانده است و پیشاپیش، این محرم تبدیل به کابوسی برای حکومت شده است.
جنبش سبز در مرحله ای بسیار سرنوشت ساز قرار گرفته است و ضرورت دارد بشدت از اینکه تبدیل به عکس العمل حکومت شود جلوگیری نماید. از آنجا که همواره بهترین دفاع، حمله است، جنبش سبز باید ابتکار عمل را در دست گرفته و حکومت را در موضع عکس العمل قرار دهد، همانگونه که در 16 آذر اینکار را بشایستگی انجام داد. آماده سازی اعتراضات سراسری در دهه محرم، مهمترین سلاح مردمی در برابر کودتاچیان است. مردم از هر قشر و طرز تفکری می توانند با حضور گسترده خود در مراسم دهه محرم، روحانیت را با چالشی جدی مواجه سازند. روحانیت باید بین دفاع از شعارهای دینی و قیام امام حسین بر علیه ظلم دستگاه اموی و رفتار یزیدگونه حکومت در برابر مردم، انتخاب خود را آشکار نمایند.
یزید بعنوان یک حاکم اموی، که خود را خلیفه حکومت اسلامی و امیرالمؤمنین و نماینده خدا بر روی زمین می خواند، حکم حکومتش را عین حکم خداوند دانسته و امام حسین را فردی که بر علیه حکومت اسلامی و خلیفه خدا بر روی زمین شوریده است معرفی می کرد، دقیقاً همان رفتاری که امروز حکومت خامنه ای در برابر مردم دارد. خامنه ای خود را نماینده خدا بر روی زمین می داند که مشروعیتش را نه از رأی مردم، بلکه از سوی خدا کسب نموده و حکومتش عین اسلام بوده و هر کس با وی و رفتار حکومتش مخالفت کند را مخالف خدا و مستحق زندان و شکنجه و مرگ می داند.
وزیر اطلاعات این حکومت در هفته گذشته بشدت از این گفته هاشمی رفسنجانی که اگر مردم حکومت را نخواهند، حکومت باید برود، برآشفته شده و این سخنان را معادل خواسته های سران فتنه دانسته بود. چنین آشکار به رأی مردم و حق حاکمیت آنها حمله کردن و محکوم کردن این واقعیت که اگر مردم حکومت را نخواهند، حکومت باید برود، رفتاری حسینی است یا تفکری یزیدی؟
یزید هم بدون سند و مدرک، خود را نماینده خدا بر روی زمین و خليفة الله می دانست، آیا خامنه ای سند و مدرکی از طرف خدا برای خليفة اللهی خود دارد؟ خطبه نماز جمعه یزید در مسجد امویین دمشق که مخالفین با حکومت الهی خود، امام حسین و یارانش را، مستحق مرگ دانسته بود با خطبه های نماز جمعه 29 خرداد خامنه ای که مردم معترض را به مرگ تهدید کرد و خون آنها را به گردن میرحسین انداخت چه تفاوتی دارد؟ هم یزید و هم خامنه ای با سوء استفاده از نماز جمعه، نیروهایشان را به کشتار مخالفین تحریک کردند، در حالیکه عمل خامنه ای بمراتب بدتر از عمل یزید بود، خامنه ای نه با 72 نفر بلکه با پنج میلیون مردم معترض راهپیمائی سکوت دوشنبه 25 خرداد چنین رفتاری کرد.