آیا نظام تیر آخر را شلیک می کند؟ - آرش سيگارچي

آخرین دقایق روز شنبه است برای ما در واشینگتن و شما در ایران تازه صبح را شروع کرده اید. عجب شبی بود برای شما و عجب عصری برای ما. حدود ظهر ما که غروب شما می شود ، خبری سینه به سینه نقل شد که حکایت از برنامه ریزی کودتا چیان برای امشب داشت. خبر آنقدر جدی بود که حتی سایت کلمه ، متعلق به میر حسین موسوی هشدار داد:

کلمه :در پی اجرای سناریوی از پیش طراحی‌شده حرمت‌شکنی از امام و نسبت دادن آن به دانشجویان از دیروز رسانه‌های رسمی تبلیغات حجیم و هدف‌داری را آغاز کرده‌اند که با توجه به اطلاعات به دست آمده به نظر می‌رسد زمینه‌چینی برای برخی رفتارهای غیرمتعارف جدید باشد.

به کلیه حامیان جنبس سبز توصیه می‌شود در این زمینه کاملا هوشیار باشند و مرتبا خود را از آخرین تحولات مطلع نگهدارند.

با توجه به محدودیت های شدید اطلاع رسانی ، کلمه به دیگر پایگاه‌های اطلاعاتی پیشنهاد می‌کند کاربرانشان را نسبت به ضرورت این هوشیاری آگاه کنند.

هرچند برخی در این مورد نوشتند اما من ترجیح دادم ننویسم. ترجیح دادم سکوت کنم تا صبح شود. تا هیچ خبری نشود ، انگار من هم چیزی نشنیدم. اما نمی شود. ایران هنوز آبستن حوادث است.

اول – همیشه یک چیز نظام برای من جالب بود. نظام جهوری اسلامی برای هر چیزی ، دوست دارد برنامه داشته باشد: برای سوژه نظر سنجی برنامه نود ، برای میهمانان تلفنی شبکه جام جم ، برای مسابقات فوتبال  شورای تامین تصمیم می گیرد و الان هم که اعلام شده “ستاد بحران محرم” تشکیل شده است. این حس خط دهی به همه چیز از سوی نظام را در نظر داشته باشید.

دوم – یک بعد دیگر نظام ایران این بوده که تقریبا قبل از اینکه وقایع به گوش مردم برسد ، -چون مردم را محرم نمی دانند – اول خود بررسی می کنند و بعد علنی می شود. مثلا فلان مسوول خطاکار اول بازداشت و محاکمه می شود بعد اگر کسی خیرخواه بود و خبر داشت ، خبر می دهد. یا ، نتایج نظرسنجی اول به مقامات اعلام می شود بعد به رسانه ها. چنین نظامی آیا نمی داند در جامعه چه می گذرد؟ می داند ، خوب هم می داند. حالا گزینه های اول و دوم را کنار هم بگذارید. آیا بازداشت و برخورد با موسوی و سایرین ، امکان پذیر است ؟ بله ، چرا نه . اما هزینه دارد. همانطور که من و شما می دانیم ، آنها هم می دانند. پس چرا می خواهند اینکار را بکنند؟

این سوالی است که باید به آن فکر کرد. نظام می داند هرگدون آسیب فیزیکی یا غیر فیزیکی به چهره های سرشناس جنبش ، هزینه زیادی به رهبران نظام وارد می کند. مطمئنم اتاق فکری که بازی را تا کنون تا اینجا پیش آورده ، این را می داند. فکر می کنم آنها برای بازی شان برنامه دارند. دارند برنامه ریزی می کنند.

من شک ندارم بازداشت کروبی یا موسوی ، در این شرایط ، سخت آنها را دچار شکست می کند. همین الان ، ما منتظریم تا هر “یا حسین” شان را با یک “میرحسین” پاسخ بدهیم. فکرش را بکنید ، عزیزی در زندان هم داشته باشیم. آن روز دیگر ایران محشر کبراست. چه آنکه هنوز فرزندان عزیزی از ملت گروگان هستند. به قول دوستی ، آیت الله خمینی گاهی اوقات حرف هایش شاهکار بود. مثل همین که “خون بر شمشیر پیروز است.”

به هر حال می توان سردرگمی شان را درک کرد با این حال مطمئنم که نظام دارد در اتاق فکر – بخوانید بی فکری – ، اندیشه ای می کند تا جدی  تر برخورد کند . اما آیا موفق می شوند؟ مطمئنم ، نه. مگر تا حالا موفق بودند. بهزاد نبوی برای مان گفت که چه گذشته است. تاج زاده هنوز حسرت یک آخ را بر دلشان گذاشته است. دیگران هم .

در این بین یک چیز من را نگران کرده . فارس ، تریبون آتش اندازی کودتا ساکت است. تمام روز صفحاتش را ورق زدم . جز امام جمعه تالش و چند شهر کوچک که آتش زدن عکس آیت الله خمینی را تقبیح کرده بودند خبری در آن نیست. این سکوت برایم معنا دار است. آیا آتش زیر خاکستر است ؟ آیا قرار است توپخانه شروع کند؟ نمی دانم. باید متحد شد. باید جدی ، آماده شد.