انقلاب سبز مردم ايران : همرزمان جنبش سبز ، اکنون زمان اعتصابات سراسری فرارسیده است . مرحله دوم در حرکت جنبش سبز وارد آوردن ضربه به اقتصاد جمهوری اسلامی است . جنبش سبز آنقدر گسترده شده و ترس مردم آنقدر ریخته شده و شبکه های سبز آنچنان بالیده و متصل شده اند که بتوان اعتصابها را به تدریج آغاز کرد . بیایید اعتصاب را با کم کاری آغاز کنیم . بیایید به تدریج در بازارها ، در کارخانه ها ، کارگاهها و ادارات کم کاری را شروع کنیم . به هم بپیوندیم و شبکه های مخفی سبز را تشکیل دهیم . وقتی اقتصاد از هم بپاشد دولت از هم خواهد پاشید و آغاز ضربه به اقتصاد با کم کاری است .
یکی از وابستگان حکومت بعد از انتشار این دعوت درنظری که فرستاده گفته که ما خائنیم که دعوت به کم کاری میکنیم . باید به ایشان و همه این آقایان یاد آوری کرد که رهبر معظمشان آقای خمینی خودش دعوت به کم کاری و سپس اعتصاب کرده بود و اصولا بدون اعتصابهای گسترده ای که حدود یکسال طول کشید حکومت شاه امکان نداشت سرنگون شود . این اعتصاب در صنعت نفت بود که حکومت شاه را سرنگون کرد . کدام یک از ما که در آن انقلاب شرکت داشتیم زمستان سرد سال 57 را یادمان میرود . آن موقع گاز هنوز لوله کشی نشده بود و همه در خانه از بخاری نفتی استفاده میکردند . یادمان نمیرود صفهای طویل نفت را . پیت را میگذاشتی و یک روز از صبح زود تا شب انتظار میکشدی تا یک پیت نفت بگیری . آن زمستان هیچ خانه ای گرم نبود و توی خانه با پالتو مینشستی . از بنزین حرف نزن که باید یک تا دوروز توی صف بنزین میماندی تا یک باک پر کنی . برق شبها هر شب میرفت . کمبودها سراسری شده بود . هیچ اداره ای کار نمیکرد . هیچ روزنامه ای منتشر نمیشد. صدا و سیما برنامه نداشت . بسیاری از افراد کار خود را از دست دادند ولی تحمل کردند . ما همه این کمبودها را با کمال میل پذیرفتیم و ماهها با روی گشاده تحمل کردیم تا سر انجام دولت شاه سرنگون شد (البته حیف که نتیجه آنی نبود که میخواستیم ). مگر میشود بدون سختی کشیدن آزادی را به دست آورد؟ آزادی دادنی نیست ، گرفتنی است وبرای گرفتن آن باید بهایی گزاف پرداخت ولی ما آماده پرداخت هر قیمتی برای آن هستیم .
اعتصاب خیانت به ملت و مردم نیست . اعتصاب فداکاری در راه جنبش سبز است . این تنها وابستگان حکومت هستند که سعی میکنند اعتصاب را خیانت به مملکت وانمود کنند . بدون فروپاشی اقتصاد دولت سرنگون نخواهد . آنها هم خوب میدانند و به همین سبب است که سعی میکنند به هر وسیله از شروع اعتصابات جلوگیری کنند . اگر نمیتوانیم اعتصاب را به صورت رسمی آغاز کنیم باید سعی کنیم هرجا هستیم لااقل نیمه اعتصاب را شروع کنیم و نیمه اعتصاب همین کم کاری و ضربه زدن به سازمان و محیط کار است . مصرف حد اکثر برق و سایر امکانات د رمحیط کار تا سازمان مربوطه را به ورشکستگی بکشیم ، کم کاری تا حد امکان ، متوقف کردن کارها به هر صورت ، از کار انداختن ماشینها و دستگاهها ….. دوباره تکرار میکنم یادمان باشد این فقط آنان که از اعتصاب لطمه میبینند هستند که همیشه تاریخ سعی کرده اند اعتصاب را بد و خیانت جلوه دهند . فریب آنان را نخوریم . درست است که اعتصاب به ظاهر به همه ما لطمه میزند ولی نتجه نهایی موثر است و نتیجه نهایی همه میدانیم سرنگونی دولت یزید زمانه و کسب آزدی و دموکراسی برای ایران است . مردم ما بدتر از این را در سال 57 تحمل کردند و دم نزدند چون میدانستند برای یک هدف بزرگ فداکاری لازم است و اکنون نیز آماده فداکاری برای کسب آزادی هستند.
“پیروزی نزدیک است”
“دوراندیش”