لس آنجلس تايمز : اپوزيسيون به تغييری کمتر از تغييری بنيادی تن در نميدهد !
لس آنجلس تايمز زير عنوان «مانيفست اپوزيسيون درايران» می نويسد گروههای معترض به رژيم کنونی ايران آشکار ساخته اند ميخواهند دولت جديد چه خصوصياتی داشته باشد.
جنبش سبز ايران هنوز ضد انقلابی نيست اما تحولات اخير نشان ميدهد در چنين مسيری پيش ميرود. هفت ماه پس از شروع شورش، مانيفست اپوزيسيون سرانجام شکل ميگيرد و خواست های گسترده اش چهره ايران را عوض خواهد کرد.
سه بيانه شجاعانه خواستار اصلاحات، يکی توسط ميرحسين موسوی کانديدای رياست جمهوری، ديگری توسط روشنفکران مذهبی در تبعيد، و سومی توسط استادان دانشگاه، از روز جمعه به بعد، منتشر شده است. آنها در مجموع ميگويند جنبش به چيزی کمتر از تغييری بنيادی تن در نخواهد داد.
در بيانيه ها، پيش شرط هائی سخت برای يک آتش بس سياسی وضع شده است: استعفای کادر رهبری کنونی، برقراری آزادی های گسترده دمکراتيک، محاکمه نيروهای امنيتی درگير در خشونت عليه اپوزيسيون، و پايان بخشيدن به سياسی شدن ارتش، دانشگاهها و روحانيت.
اصلاحات پيشنهادی به منزله بازنگری کامل و انجام تغييراتی عمده و اساسی در نظام خواهد بود. اما درعين حال معرف علاقه ای مشترک به اجتناب از يک روياروئی تمام عيار با رژيم از طريق تشويق به مصالحه و متوقف ساختن موج بالا رونده خشونت است. خواست های منعکس در سه بيانيه، گويای پذيرش هر سه با باقی ماندن ايران به عنوان يک جمهوری اسلامی است، هر چند که بيشتر چيزی جز يک نام نخواهد بود.
هر سه بيانيه نخستين نشانه های قاطع از خواست های اپوزيسيون، و خصوصيات ايران در صورت غلبه اپوزيسيون را به دنيای خارج نشان ميدهد. اين واقعيتی تکان دهنده است که چندين شاخه اپوزيسيون، به رغم سرکوبی های بی رحمانه و فزاينده توسط رژيمی که روز به روز بيشتر نظامی ميشود، ابراز وجود ميکند.
جنبش سبز ايران هنوز ضد انقلابی نيست اما تحولات اخير نشان ميدهد در چنين مسيری پيش ميرود. هفت ماه پس از شروع شورش، مانيفست اپوزيسيون سرانجام شکل ميگيرد و خواست های گسترده اش چهره ايران را عوض خواهد کرد.
سه بيانه شجاعانه خواستار اصلاحات، يکی توسط ميرحسين موسوی کانديدای رياست جمهوری، ديگری توسط روشنفکران مذهبی در تبعيد، و سومی توسط استادان دانشگاه، از روز جمعه به بعد، منتشر شده است. آنها در مجموع ميگويند جنبش به چيزی کمتر از تغييری بنيادی تن در نخواهد داد.
در بيانيه ها، پيش شرط هائی سخت برای يک آتش بس سياسی وضع شده است: استعفای کادر رهبری کنونی، برقراری آزادی های گسترده دمکراتيک، محاکمه نيروهای امنيتی درگير در خشونت عليه اپوزيسيون، و پايان بخشيدن به سياسی شدن ارتش، دانشگاهها و روحانيت.
اصلاحات پيشنهادی به منزله بازنگری کامل و انجام تغييراتی عمده و اساسی در نظام خواهد بود. اما درعين حال معرف علاقه ای مشترک به اجتناب از يک روياروئی تمام عيار با رژيم از طريق تشويق به مصالحه و متوقف ساختن موج بالا رونده خشونت است. خواست های منعکس در سه بيانيه، گويای پذيرش هر سه با باقی ماندن ايران به عنوان يک جمهوری اسلامی است، هر چند که بيشتر چيزی جز يک نام نخواهد بود.
هر سه بيانيه نخستين نشانه های قاطع از خواست های اپوزيسيون، و خصوصيات ايران در صورت غلبه اپوزيسيون را به دنيای خارج نشان ميدهد. اين واقعيتی تکان دهنده است که چندين شاخه اپوزيسيون، به رغم سرکوبی های بی رحمانه و فزاينده توسط رژيمی که روز به روز بيشتر نظامی ميشود، ابراز وجود ميکند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
شما مي توانيد با انتقادات يا پيشنهادات خود ما را در انجام كاري كه مي كنيم يعني اطلاع رساني ياري نمائيد .
با تشكر - فرداي ايران