اختصاصي از فرداي ايران : براي تو ( آيت اله العظمي حسينعلي منتظري )

اين دستهاي سبز ما
اينك
حضورتان را
كم دارد آقا


كاشكي
فرصتي مي يافتيم
براي ديدارتان آقا

آن نفسهاي قدسيتان را اين روزها
كم داريم آقا

آن كلام بي دروغ و تزويرتان را اين روزها
كم داريم آقا

آن دستهاي لرزانتان را آقا

آن حضورت روشنتان را
كم داريم آقا

آقا
اسطوره ها
پر نمي گيرند
به خيال
در باور مردم
آنگاه كه در لمحه اي مانده تا آرمانهايت
همه را
فروختي
براي انسانيت و آزادي
ما
براي فرداهايمان

وجود سبزتان را

كم داريم آقا
 
تكيه گاهي بود
آن دستهاي مهربان و گرم
مي دانيم نيالودي اش
به خون هر كس و ناكس
ما براي صبح آزادي
گرماي پرمهرتان را
كم داريم آقا

آن گاه
كه مردانه پذيرفتي
ره به خطا رفتي و نادمي از آن
ما فهميديم
براي پذيرش دردهاي اين دنيا
چون تو
يگانه باوري را
كم داريم آقا

بي صدا رفتي
اما غوغايي بر مي خيزد
از نبودنت آقا



حرفهايت هميشه
آتشي بود به خرمن طاغوت
و مرهمي براي ما

براي رفتن و خواندن
حرفهاي نافذت را اين روزها
چقدر كم داريم آقا

در زميني كه مردگانش
بيشتر مي ارزند
تا زندگاني كه مرده اند انگار
تو
در زندگي
اسطوره سبز ما بودي آقا

روحت شاد و جاودانه !
و آن گونه كه وعده كرده بود قرآن با تو مي گويم :
يا ايتها النفس المطمئنه ، ارجعي الي ربك راضيه مرضيه ، فادخلي في عبادي ، وداخلي جنتي

فرداي ايران
29 آذر 88