دوشنبه، 25 آبان 1388
آیت‌الله منتظری، در پاسخ به نامه تظلم‌خواهی مادر حسین نورانی‌نژاد، رییس دربند کمیته اطلاع‌رسانی جبهه مشارکت ضمن ابراز امیدواری نسبت به آزادی وی، برای این مادر رنج‌کشیده نیز آرزوی صبر و بردباری کرده است. متن نامه «زهرا رضا» و پاسخ آیت‌الله منتظری به این شرح است:
بسم‌الله الرحمن الرحيم
محضر مرجع عاليقدر تقليد حضرت آيت الله حسينعلى منتظرى سلام عليكم
آنچه در تاريخ تشيع به مثابه نقطه عطفى همواره محل اميد و اعتماد و همراهى و همدلى خلق الله با مراجع بوده و خواهد بود، حمايت و تظلم خواهى از آنانى است كه بر ايشان جفايى رفته است. تاريخ حوزه ها و مراجع سرشار از ايستادگى حضرات ايشان براى احقاق حق مظلومين بوده است. در اين راه حتى مواردى نيز يافت مىشود كه وارثان فقه جعفرى در برابر اجحافى كه بر ديگر برادران مسلمان از مذاهب ديگر و يا حتى غير مسلمانان رفته همانگونه كه از ائمه هدى آموخته اند، خروشيده اند و تا احقاق حقوق تضييع شدگان از اداى تكليف غافل نبوده اند.
همانگونه كه مستحضريد در ايام انتخابات رياست جمهورى و خصوصا پس از اعلام نتايج، شك و ترديد در صحت و سقم نتيجه اعلام شده، التهابات و تظاهراتى آفريد كه تبعات و عواقب آن همچنان روشن و دامنه دار است. در اين ميان عده اى روانه زندانها و انفراديها شدند كه شرح قصه آن در حكم شرح واضحات و توضيح بديهيات است.
آنچه اين قلم را به عريضه نويسى و استمداد حمايت از محضر حضرات علما وامى دارد شرح جفايى است كه بر يكى از فرزندان اين وطن ميرود؛ فرزندم حسين نورانى نژاد اكنون نزديك به 60 روز است كه در زندان انفرادى كه از مصاديق شكنجه است به سر مىبرد. البته زندان انفرادى براى جوانى كه نامش را از امام سر به نيزه اش به يادگار دارد، محل ذكر و توكل است.
اما آيا حبس بى آنكه تفهيم اتهامى صورت بگيرد و بى آنكه جرمى در كار باشد و بى آنكه وكيلى به حكم قانون و شرع رخصت دفاع بيابد، جز اجحاف و مكافات بى دليل نام ديگرى دارد؟ حضرات مراجع مستحضر باشند، از آن روز كه اين جوان را كه همواره خاطره كميل خواندنهايش و برگزار كردن مراسمهاى مذهبى در ماههاى محرم و رمضان، در فضاى ذهنى دوستان و خانواده اش بكر و تازه است به حبس برده اند، لحظه اى نياسوده ايم و بارها و بارها به صاحبان قضا مراجعه نموده ايم كه البته گفتار آرام دادستان محترم تهران ، بارقه اميدى در دلهاى خسته ما روشن نموده است. اما اين كجا و رهايى كجا؟
اكنون كه نااميد و دلشكسته شكايت خويش را به حضرت شما عرضه مىداريم، به دادگرى حضرت احديت، ايمانمان محكمتر شده و با خود مىگوئيم اگر فقهاى فقه جعفرى و مراجع عظام تقليد تشيع بر حال اين شيعه حضرت مرتضى (ع ) تفقد نكنند و او را كه به تبعيت از امام معصومش مددرسان دربندان، دلشكستگان و محرومان بود و به شهادت اسناد و مدارك چه بسيار محجورانى كه به واسطه دستگيريهاى حسين، اكنون دست دعا به درگاه الهى دارند، به حال خود رها كنند، آنگاه چه بايد كرد؟ هرچند قاعده لطف الهى بيشك جوانى پاك نهاد و دستگير محرومان را به واسطه اهل كرامت، مرحمت خواهد كرد و قلب شكسته مادرى چشم به راه بيشك محل نزول رأفت است، كه پروردگار خود مىفرمايد: من در دلهاى شكسته خانه دارم.
استمداد مادرى پريشان از زعماى شيعه نه چيزى غريب است، و رحمت مراجع نسبت به مادرى كه به واسطه هجران فرزندى پاك نهاد، هر شب به سيل اشك ره خواب مىزند نه امرى بعيد. باشد كه با استعانت حضرات، آب رفته به جوى بازگردد و كلبه احزان مادرى گلستان شود.
زهرا رضا
مادر حسين نورانى نژاد
1388/8/17
مادر حسين نورانى نژاد
1388/8/17
پاسخ آيت‌الله منتظرى:
باسمه تعالى
حضور محترم خانم زهرا رضا دامت توفيقاتها
پس از سلام و تحيت، اوضاع پيش آمده براى كشور بسيار تأسف آور است. فجايع اخير نقطه سياهى در كارنامه مسئولين امر است، كه هيچ توجيهى عقلى و منطقى ندارد. اينكه به حركت آرام مردم و اعتراض آنان عنوان اغتشاش بدهيم مسأله را حل نمى كند. فقط يك راه قابل قبول است و آن برگشت از راه اشتباه و جبران آن مىباشد.
آزاد كردن زندانيان سياسى اولين اقدامى است كه مسئولين امر بايد هرچه زودتر عملى كنند وگرنه خسارتهاى دنيوى و اخروى فراوان در پى خواهد داشت . حتى يك ساعت سلب آزادى مردم بى گناه گناهى است بزرگ.
اميد است مسئولين به وظائف خويش توجه نمايند، و خدا به جنابعالى صبر و اجر عنايت فرمايد. "انما يوفى الصابرون اجرهم بغير حساب ".
والسلام عليكم
حسينعلى منتظرى
1388/8/23
حسينعلى منتظرى
1388/8/23
برگرفته از: پایگاه اینترنتی دفتر آیت‌الله منتظری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
شما مي توانيد با انتقادات يا پيشنهادات خود ما را در انجام كاري كه مي كنيم يعني اطلاع رساني ياري نمائيد .
با تشكر - فرداي ايران