هشتمین كنگره حزب مردمسالاری در تهران برگزار شد. کنگره ای که مهدی کروبی نیز بعنوان مهمان در آن شرکت کرد. دراین کنگره مجید انصاری عضو رهبری مجمع روحانیون مبارز، نماینده اقتصاد دان چند دوره مجلس، نماینده سابق مجلس خبرگان رهبری، عضو مجمع تشخیص مصلحت و رئیس سازمان زندان های جمهوری اسلامی در زمان آیت الله خمینی طی سخنانی گفت:
امام نظام را در فرد یا در شوكت نیروهای نظامی و انتظامی یا قدرت قوه قضاییه و دادگاه‌ها نمی دید. نظامی كه مبتنی بر خواست مردم نیست، اسلامی هم نیست؛ چرا كه اسلام نخواسته است چیزی را بر مردم تحمیل كند.
امروز بحث كشور فراتر از اصلاح‌طلب و اصولگراست. اصولگرایان و اصلاح‌طلبان واقعی باید برای حفظ محتوای واقعی نظام به صحنه بیایند. امروز بر عرصه مطبوعات، رسانه‌ها و گفت‌وگو در كشور ما به‌خصوص در آن بخش كه رسانه‌ها بیشتر به حاكمیت برمی‌گردند، شاخص صداقت، امانت و بی‌طرفی در پایین‌ترین سطح خود قرار دارد.
کینه و نفرتی كه امروز براساس سیاست‌ها و تبلیغات نادرست در جامعه به وجود آمده، نه در سه دهه گذشته و نه حتی در دوران قبل از انقلاب سابقه نداشته است. امام گفته بود نگذارید انقلاب پس از من به دست نااهلان بیفتد. نمی‌خواهم بگویم كه امروز انقلاب به دست نااهلان افتاده، ولی ببینید كه امروز آن اهل‌های دوران امام (ره) كجا هستند؟ آیا خانواده شهید مطهری در این كشور محترم است؟ آیا دودمان شهید بهشتی در این كشور محترم است؟ آیا خانواده‌های شهید همت و شهید باكری محترم هستند؟ آیا آیت‌الله هاشمی رفسنجانی كه شناسنامه انقلاب اسلامی و یار همیشگی امام بوده‌اند محترم است؟ آیا این سقوط اخلاقی نیست كه عده‌ای طلبه در قم سازمان داده شوند كه اگر مرجع تقلیدی خلاف شاخص‌های مورد تایید آنها حرفی زد یا فتوایی داد به بیت او حمله كنند؟ حال می‌خواهد آن فرد حضرت آقای جوادی آملی باشد یا آقای صانعی یا منتظری و دیگران. آیا این سقوط اخلاقی نیست كه روزنامه‌ای به خود حق می‌دهد به محض آن‌كه آیت‌الله اردبیلی فتوایی صادر كرد، هرچه می‌خواهد در این رابطه بگوید و بنویسد؟
من روز عاشورا نبودم و ندیدم ولی فرض می‌گیریم كه آن حركتی انجام شد كه باید محكوم شود. ولی آیا این درست است كه شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی تریبون را در اختیار افراد تندی قرار دهد و پلاكاردهایی از پول بیت‌المال علیه شخصیت‌های نظام و با آن شعارها و ناسزاها در دست گرفته شود؟ آیا ادبیات گوساله و بزغاله حتی نسبت به دشمنان ادبیات قرآنی است؟
وقتی گروهی سامان پیدا می‌كنند كه شبانه در شهر راه بیفتند و بر در و دیوار شعارهایی علیه شخصیت‌های بزرگ نظام بنویسند، طبیعی است كه عده‌ای هم تحریك و ناراحت می‌شوند و آن نام‌ها را پاك كنند و چیز دیگری جای آن بنویسند .
چرا برخی كه بیش از دیگران باید حرمت نگه دارند بیشتر تیشه به ریشه می‌زنند؟ و اصرار دارند كه مدام یك گروه را بمباران كنند و وقتی هم كه آخ گفتند، بگویند برانداز هستند؟
امروز راهی جز اجرای تمام‌عیار قانون اساسی نداریم.
درمیان قوای سه‌گانه كشور، مسوولیت مجلس در پاسداشت نظام و حقوق مردم بی‌بدیل است و من به عنوان یك شهروند از مجلس گلایه دارم. متاسفانه در پاره‌ای از موارد مماشات بیش از حد است. تمام شاخص‌های رشد و توسعه برخلاف چشم‌انداز است و برنامه چهارم توسعه رو به سقوط است. حق مردم این نبود كه پس از تدوین برنامه چهارم و آن درآمد بادآورده نفتی، این‌طور با مشكلات اقتصادی دست و پنجه نرم كنند.
این افتخاری برای كشور نیست كه دروازه‌های آن به روی كالاهای بیگانه باز شده است و حتی سنگ قبر هم از چین وارد می‌شود. امروز در سبد آجیل شب عید مردم ایران پسته آمریكایی و خارجی هم وارد شده است.
آیا این كرامت انسانی است كه سرمایه‌های اجتماعی به تاراج برود و نتیجه تربیت مدیران در این نظام، دور ریخته شود؟ به كار نگرفتن اصلاح‌طلبان و به كار نگرفتن افرادی نظیر ناطق نوری و ولایتی، پیشكش؛ در خود همین مدیران دولت نهم هم این مشكل بارز است. در كجای دنیا طی چهار سال و نیم، چهار وزیر كشور، سه وزیر اقتصاد، چند رییس كل بانك مركزی عوض می‌شود؟ آقای محسنی اژه‌ای كه اصلاح‌طلب نبود. آقای صفارهرندی كه از كیهان بود و آقای لنكرانی هم كه از اصلاح‌طلبان نبوده است!
به نظر من آقای پورمحمدی قوی‌ترین وزیر دولت نهم بود. ولی ایشان هم بركنار شدند. آیا این یعنی تعامل و مردمسالاری؟
من از نمایندگان مجلس خواهش می‌كنم كه از حقوق مردم دفاع كنید. خواهش می‌كنم كه از حق كسانی كه تنور انتخابات را گرم كردند و امروز مزد خود را در سلول‌ها می‌گیرند دفاع كنید. خدا می‌داند كه اگر مشكلی برای توقف كار یك روزنامه وجود داشته باشد، آن مربوط به ستون آن روزنامه‌ای است كه هر روز حرف‌هایی را می‌نویسد كه حتی لات‌های مشروب‌خور زمان شاه هم نمی‌گفتند. چرا باید روزنامه‌هایی این‌چنین در حاشیه امن باشند ولی برخی روزنامه‌ها مثل مردمسالاری و آفتاب یزد یا برخی دیگر از روزنامه‌ها مدام در معرض تذكر و تعطیلی قرار بگیرند؟
مجمع روحانیون مبارز طی سه نامه از وزارت كشور درخواست مجوز كرد و هر بار بهانه‌هایی آوردند و در نهایت هم گفتند چرا خود را خسته می‌كنید؟ شما هم بیایید در راهپیمایی كه شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی دعوت كرده است شركت كنید، یعنی همان راهپیمایی كه برگزار شد و در آن به ما فحش و ناسزا دادند. آیا ما باید در راهپیمایی كه در آن به ما فحش می‌دهند شركت می‌كردیم؟
از مسوولان برگزاری مراسم 22 بهمن می‌خواهیم كه حداقل حرمت 22 بهمن را حفظ كنید و آن را مصادره به مطلوب نكنید. من در همین جا اعلام می‌كنم كه شعارهای اصلاح‌طلبان در 22 بهمن شعارهای 30 ساله انقلاب نظیر استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی است؛ همان‌طور كه در روز قدس هم چنین بود. چرا بیانیه مجمع روحانیون مبارز كه پس از روز قدس صادر شد را منعكس نكردند و صدا و سیما حتی اشاره‌ای هم به آن نكرد؟
هر سال آقای خاتمی در خانه هنرمندان به مناسبت روز عاشورا سخنرانی می‌كردند و امسال قرار شد به خاطر برخی محدودیت‌ها در جوار بیت امام (ره) و در حسینیه جماران برگزار كنند و من خودم در آن‌جا حضور داشتم و شهادت می‌دهم كه مردم عزاداری سیدالشهدا می‌كردند ولی با چه مجوزی نیرو آوردند و با میل‌گرد و چوب و چماق به جان مردم افتادند و مردم را كتك زدند؟ شیشه‌های حسینیه جماران را شكستند و به بیت امام (ره) اهانت كردند؟
مراسم ما را كه به هم می‌زنید، بیانیه‌های ما را در صدا و سیما منعكس نمی‌كنید، روزنامه‌ها هم كه تكلیفشان مشخص است و سایت مجمع روحانیون را هم كه فیلتر كرده‌اید. پس می‌گویید چطور با مردم حرف بزنیم؟ ما معتقدیم كه VOA و BBC خیرخواه ما نیستند و طبیعی است كه به دنبال منافع خود باشند و هر كشوری به دنبال منافع خود است، ولی باید دید كه چه كسی 6 میلیون شنونده و بیننده را برای این شبكه‌ها درست كرده است؟ و این آماری است كه خود آقایان اعلام كردند. چرا باید كار به جایی برسد كه نوبت‌دهی دیش ماهواره در قم 12 روزه بشود؟ و كار به جایی برسد كه سخن مردم ایران در رسانه‌های بیگانه شنیده شود؟ آیا مجلس نباید راجع به صداوسیما و یا عدم كفایت برخی افراد كه دارایی‌های مردم را به تاراج بردند و به حراج گذاشته‌اند تحقیق و تفحص كند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
شما مي توانيد با انتقادات يا پيشنهادات خود ما را در انجام كاري كه مي كنيم يعني اطلاع رساني ياري نمائيد .
با تشكر - فرداي ايران